Wodka tegen de warmte

Hallo! Ik dacht, laat ik iedereen maar eens een warm welkom heten. Dat is toch de trend tegenwoordig? Zelfs de Russen laten noodgedwongen hun warme kant zien, want die ijzige uitdrukking op de o zo norse Russische gezichten verdwijnt wel bij 33 graden! 33 graden! In moskou! Terwijl Spanje langzaam wegspoelt door alle regen, liggen ze in Moskou te zonnebaden op de balkonnetjes (zo lang die het volhouden zonder naar beneden te vallen).
Het klimaat is flink aan het veranderen, zoals we ook deze winter hebben kunnen merken. Ga je met de Kerst naar Tsjechie, had je beter je fiets in plaats van je skies mee kunnen nemen! Ik rekende op een sportieve skivakantie, maar de enige training die ik heb gehad was het trainen in het drinken van (zo veel mogelijk) Slivovic. De volgende reportage heb ik geschreven over deze vakantie:

Lege skipistes, hele volle cafeetjes. Dat is het eerste dat je opvalt als je Vrchlabì binnenrijdt, normaal een populair skioord in het Tsjechische Reuzengebergte. Geskied wordt er bijna niet, maar de après-ski lijdt daar niet onder.

Het is toch een schok om een groen Tsjechië binnen te rijden in de week van Kerst, maar zodra je aangekomen bent bij je pension zie je al dat er geen reden is om te treuren: de gezelligheid kan niet lijden onder het gebrek aan sneeuw.

Een man in een restaurant in Vrchlablì verteld dat hij het helemaal niet gewend is om geen sneeuw te hebben in december. “Ik heb zolang ik hier woon, en dat is ongeveer vijftien jaar, nog nooit meegemaakt dat er geen sneeuw lag! Het is heel erg vreemd voor mij om geen witte kerst te hebben. Ik heb medelijden met de wintersporters die voor niets helemaal hierheen gekomen zijn!”.

De wintersporters zelf lijken er na een paar biertjes geen last van te hebben dat er amper sneeuw ligt. Vriezen doet het wel. De weg naar één van de duurdere cafeetjes in Vrchlabì, de cocktail bar, is erg glad. Veel Tsjechen en toeristen glibberen hun weg naar het cafeetje, waar het lekker warm is. Aan de rokerige bar staan wat Duitse studenten te praten. Ze zijn allemaal gekomen om te snowboarden. “We gaan wel naar de pistes, maar er ligt zo weinig sneeuw, dat het eigenlijk gevaarlijk is. Ach, het uitgaan hier is ook leuk! Zonder sporten overdag hou je veel energie over om ’s avonds lekker los te gaan!”.
En los gaan kennen ze wel in Tsjechië. De dansvloer barst van de typische Oostblokgezichten èn de westerse toeristen, die je er zo uitpikt. Ook de vier pooltafels zijn constant bezet.
Aan de bar zit Mila, een Tsjechisch meisje van 23. Ze werkt op de skipiste in een restaurant. “Er is niets te doen, echt niets! Het is allemaal waardeloos!”. Over het soort toeristen dat ze het liefste heeft is ze ook erg duidelijk. “Geen Russen of Duitsers! Die kijken alleen maar chagrijnig. Nederlanders zijn aardig, die lachen erg veel en ze geven goede fooien!”, lacht Mila. Een minuut later besluit ze dat het tijd is om te gaan dansen en omdat het warm is besluit ze daar maar even haar truitje bij uit te trekken. Toch een andere kant van Tsjechië die je zo te zien krijgt.

De skipiste in Spindlerův Mlýn is nog open. Kinderen zijn luid schreeuwend aan het sleeën, zij vinden het allemaal wel leuk, nu ze geen last hebben van skiërs of snowboarders, ze hebben het rijk bijna voor zich alleen. Bijna, want onderaan de piste klunen beginnende skiërs dapper omhoog om een paar meter naar beneden te skiën.
Waar er normaal een rij van zeker een kwartier voor de skilift staat, is er nu geen mens te bekennen. De kaartjes zijn ook niet zo gewild als normaal. Het is een nieuwe beleving om in een lift naar boven te gaan wanneer je geen skiërs of snowboarders onder je door ziet glijden. Alles is stil en wit.
Bovenaan de piste Svavi Petr staat een eettentje. Waar mensen normaal moeten vechten voor een zitplaats, staat de barman nu verveeld naar een Tsjechische kinderfilm op televisie te kijken. Op het beeldscherm van de computer is een Kalashnikov zichtbaar die met veel belangstelling wordt bekeken door een student die in het eettentje werkt. De man is blij om te zien dat hij klanten heeft. Hij weet niet wat hem overkomt. Een eettentje op een populaire piste als Sv. Petr is een goede investering en dit is zijn seizoen. Bijna zijn hele jaaropbrengst verdient hij in de wintermaanden en een kerst met gemiddelde temperaturen van rond de vijf graden Celsius, kan hij dan ook niet gebruiken.

Op 27 december begint het dan toch te sneeuwen. ‘Toch knap, een aantal weken geleden voorspelden ze op het nieuws al dat het rond vandaag zou gaan sneeuwen. Toen zei ik nog dat het me erg zou verbazen als dat uit zou komen, en nu sneeuwt het!”, vertelt Jan, de pensionhouder.
’s Avonds ploeteren toeristen zich toch iets vrolijker door de sneeuw naar de cocktailbar. Buiten is het erg koud, binnen is het erg warm. Iedereen is in een goede bui. Ook de Tsjechen zijn blij dat er weer sneeuw ligt. “Zo is het toch iets normaler!”, zegt Mila, die ook vanavond in de cocktailbar te vinden is.
De volgende dag is de piste in Vrchlabì ineens een stuk drukker. Hoewel er maar vijftien centimeter sneeuw is gevallen, heeft iedereen zijn ski’s weer aangetrokken. Voor de stoeltjesliften staat een lange rij. De helft van de piste is open, en zelfs dat deel is amper de moeite waard. Skiërs en snowboarders ontwijken handig de graspollen, sommige ongelukkigen zijn daar iets te laat mee en belanden met hun hoofd in de sneeuw (of, als ze echt geen geluk hebben, in een andere graspol). Ach, er kon in ieder geval geskied worden deze laatste dag. En zo erg is het ook niet, een après-ski vakantie!

En zo is het maar net.
Het lijkt trouwens alsof met de opwarming van de aarde, ook onze hersenen aardig verhit raken. Terwijl de één homo's inspuit met het HIV-virus, gaat de ander sms'en wie het meest de donornier verdient van de drie deelenemers aan het BNN-programma 'de Donorshow'. Tegen iemand anders aanbotsen in de botsauto's blijkt tegenwoordig ook erg gevaarlijk te zijn. Het zou zo maar kunnen dat je vinger er afgebeten wordt en als je dacht dat dat iets doet met je zelfbeeld, dan moet je vooral geen dunne vaas op tafel zetten, want wij vrouwen krijgen daar schijnbaar massaal een onzeker gevoel bij. Stel je voor, een vaas die dunner is dan jijzelf!
Ach, ik denk dat we het voorbeeld van de Russen maar moeten volgen door massaal aan de alcohol te gaan om aan de ellende te ontsnappen. En ja, wodka helpt vast ook goed tegen de warmte...